In mijn werk als coach werk ik nogal met spirituele wetmatigheden.
Spirituele wetmatigheden zijn de spirituele wetten van het Universum 🌎 en deze beheersen het leven. Ik probeer deze te begrijpen en binnen mijn eigen kunnen en vermogen toe te passen in mijn dagelijkse (werk) leven. Ik leer mijn klanten ook om dit te doen.
Zo’n voorbeeld van een spirituele wetmatigheid is dat:
crisissen een oproep tot transformatie zijn, tot groei🌿 …naar het volgende niveau in de ontwikkeling van de mens ✨ en naar die van bijvoorbeeld samenwerking in welke relatie dan ook 💚 .
Een crisis kan één of meerdere aspecten in het leven in verwarring brengen, zoals bv onze gezondheid, onze relatie(s), ons werk, onze dierbaren…
Dan wordt onze basis veiligheid aangesproken. EN dit kan heel oncomfortabel en onzeker aanvoelen.
Als er een crisis ontstaat, dan is de hogere vorm van samenwerking al aanwezig in het Universum, alleen moet deze nog indalen in ons dagelijks leven.
Namelijk, in tijden van crisissen, valt de oude vorm weg, terwijl de nieuwe vorm vaak nog niet in ons dagelijks leven merkbaar is. En de weg tussen het oude en het nieuwe kan voelen als het lopen in een niemandsland, wat veel stress met zich mee kan brengen.
Want de eerste behoefte die wij mensen hebben is om zekerheid in de basis te voelen om normaal te kunnen functioneren.
Dus, als de nieuwe vorm nog niet merkbaar is, is GEDULD dan de meest belangrijkste eigenschap die we kunnen beoefenen.
In dit soort situaties, gaan mensen die een behoefte aan hoge controle hebben, proberen de dingen te forceren. Namelijk, de meerderheid van de mensen die kapitalistisch opgevoed zijn, hebben één of meerdere aspecten van zekerheid verslaving en kunnen niet goed tegen veranderingen. Want hierdoor wordt de basisveiligheid aangetast, wat ook heel begrijpelijk is.
Onveilig voelen is helemaal niet prettig. Want het roept wantrouwen en angsten op in relaties.
Maar forceren helpt ook niet. Want indien we proberen de dingen door te drukken, zullen we alleen maar meer onszelf en daardoor ook onze omgeving beschadigen.
Als men zich onveilig gaat voelen, dan is de kunst om te kijken naar het einde der dingen (het einde van de tunnel), de eigenschap stilte te observeren en te proberen geen extra materiële dingen te kopen of te consumeren om de onrust in ons weg te stoppen daarmee. Anders gaat de verandering niet werken en blijf je in de verwarring hangen.
De kunst is dan om de dingen los te laten, te berusten en de dingen te aanvaarden zoals deze zijn en komen. En naast GEDULD ook DANKBAARHEID te beoefenen, voor wat is en wat we hebben 🙏.
Een mooi voorbeeld dat we vaak gebruiken in onze coaching sessies om dit proces meer duidelijk te maken, is het voorbeeld met de kip en het ei.
Namelijk als het ei bevrucht is, groeit het kuikentje in het ei. En op het moment wanneer het kuikentje geboren wordt, breekt het ei 🐣 .
Dit is dan een voorbeeld van een conflict, omdat het ei breekt, dus de oude vorm van het bestaan wordt vernietigd. Wat mensen heel vaak in hun het leven doen is dat zij proberen “het ei” te lijmen, terwijl als men “het ei” lijmt gaat het kuikentje dood. Waar men moet focussen is op “het kuiken” 🐥, dus op de nieuwe vorm van het leven die geboren wil worden.
Dus lieve mensen, hoe gaan jullie nu met de crisis om?
Wat is bezig om geboren te worden in jouw/jullie leven?
Ik ervaar deze periode als oproep tot transformatie, even terug naar de basis en naar wat we nu wezenlijk belangrijk in het leven vinden.
Ik wens jou/jullie heel veel gezondheid 💚 toe samen met je/jullie dierbaren 💞 )))
Hartelijke groeten,
PS. Weet lieve mensen dan wij in crisissen het meest krachtig ontwikkelen, omdat dan gaan we op zoek naar antwoorden, komen we in beweging en gaan we heel hard werken totdat we de overwinning hebben behaald!