Dit verlangen voelt heel natuurlijk voor me. Het komt naar mijn idee vanuit mijn opvoeding en de rol die ik vroeger thuis heb gekregen. Ik ben de oudste van drie kinderen, die zich vroeger altijd verantwoordelijk voelde voor het welzijn van mijn jongere zus, broer en voor mijn ouders, alsook voor de harmonie thuis.

Namelijk, ik ben opgevoed in een collectivistische cultuur waarin het horen bij de familie en de groep zeer belangrijk was en de sociale controle van buiten af heel hoog is. Het navolgen van de sociale waarden en normen en het voldoen aan de sociale verwachtingen was de regel. Anders word je snel negatief beoordeeld. Het opbouwen van de eigen identiteit was hierdoor niet altijd mogelijk. Het resultaat hiervan was dat ik geleerd heb om me veilig te voelen in de “onzichtbaarheid”, in het niet bestaan als individu. Omdat emoties hebben, angsten voelen en pijn ervaren werd sociaal als zwak beschouwd. Hierdoor heb ik een grote standvastigheid, pijn bestendigheid en uithoudingsvermogen ontwikkeld en heb geleerd om hard te werken om die dingen in mijn leven te kunnen krijgen waar ik naar verlangde.

Naar mijn idee, moest ik perfect zijn. Voor mijn ouders. Later ook voor mezelf. Om liefde te kunnen verdienen en deze te bewaren. Alsook om me waard als mens te voelen. En in die tijd, is me dit in grote mate uiteindelijk gelukt. 

Namelijk, goede opleiding was voor mijn ouders heel belangrijk. Hierdoor was ik één van de beste op school. Op de universiteit (ik ben afgestudeerd econoom), alsook in mijn generatie. 

Als gevolg hiervan heb ik later op eigen kracht een baan gekregen in een grote internationale bank. Ik heb daar 7 jaar, 24/7 met hart en ziel heel hard gewerkt. Dit werd gezien door mijn management waardoor ik een snelle carrière ontwikkeling heb kunnen maken. Ik begon als een Client Advisor en mijn laatste functie was Regiomanager voor een regio van 6 filialen en rond 100 medewerkers. Ik had een mooie functie, status en een groot salaris. En naar mijn idee was ik gelukkig. Ik werd gezien, gewaardeerd en verheven. Van buiten af. 

Dankzij de grote verantwoordelijkheden die ik in deze baan heb gekregen, heb ik mijn eigen kracht, vermogens en ook een stuk van mijn identiteit ontdekt. Ik kon mensen zien in hun kwaliteiten en hen heb kunnen bemoedigen om voor zichzelf op te komen, hun plek in te nemen en hun vleugels uit te slaan. Om in zichzelf te geloven, hun ideeën en creativiteit vrij op tafel te kunnen leggen. Mensen voelden zich herkend en ondersteund in hun ontwikkeling en als resultaat hiervan de business groeide en bloeide.

Als resultaat hiervan, hebben wij jaar op jaar het businessplan in mijn vestigingen met meer dan 100 % gehaald en iedereen was erg trots!

Naarmate mijn carrière verder ontwikkelde, werd ik bewust dat in de bank een angstcultuur heerste. Gelukkig had ik voldoende zelfvertrouwen en kracht om de angst van mijn management, die regeerde op basis van beschuldigingen, dreigingen en blackmail, te transformeren in liefde, waar begrip en ondersteuning naar mijn medewerkers. Omdat ik in de liefde, respect, rechtvaardigheid, dienstbaarheid en het goede in mensen geloof. Toen al wist ik in mijn hart dat ik een eigen stempel in de wereld wilde maken. En dat ik aan een groter geheel wil bijdragen. Alleen wist ik nog niet hoe.

Mijn antwoord kwam via de liefde van mijn leven. Na jaren zonder relatie, verlangde ik naar een man die een groot hart voor mensen heeft en de eigenschappen bezit, die bij me passen. In 2007 heb ik mijn Nederlandse man Ton Creemers voor het eerst ontmoet. Een briljante man met een unieke psychologische kennis. Hij was toen al een ervaren Senior Coach en Business Adviseur die mensen en organisaties begeleidde in alle aspecten van de menselijke ontwikkeling. Met snelheid, scherpzinnigheid en kwaliteit die ik nooit eerder heb ontmoet. Ton kon woorden geven aan wat ik in het begeleiden van de mensen in mijn werk automatisch deed. Onze frequentie kwam onmiddellijk overeen. En we raakten op elkaar verliefd. 

Alleen Ton paste niet binnen de verwachtingen van mijn familie en cultuur. Hij was ouder. Hij was gescheiden. Hij had al kinderen. Hij was een buitenlander. En hij had een andere religie. Als gevolg hiervan werd onze relatie in eerste instantie zwaar afgewezen. Maar later heeft onze Liefde iedereen verenigd!

Ik ben een grote idealist en geloof dat LIEFDE  altijd wegen vindt. Ik werd verliefd op Tons grote hart, dat alle eigenschappen in zich heeft, die ik in mijn man wilde vinden, en niet alleen op zijn uiterlijke vorm. 

Toch, heb ik 2 jaar nodig gehad om de moed te verzamelen om mijn leven, dat ik opgebouwd heb, op te geven, voor de liefde die ik in mijn hart voor Ton voelde te kiezen en volledig opnieuw met hem in Nederland te starten. 

Ik heb 7 jaar samen met Ton schouder aan schouder gewerkt. Via hem heb ik de psychologische achtergrond geleerd, welke patronen de menselijke ontwikkeling tegen houden, hoe deze los te laten en hoe nieuwe gedragingen aan te leren die het levensgeluk en vreugde bevorderen. Ik heb via Ton ook begrepen hoe de spirituele wetmatigheden werken (waar ik onbewust al naar probeerde te leven) en hoe deze veel dieper in mijn leven te implementeren.

In deze tijd besefte ik de kracht van coaching. Door een getuige te zijn van de transformaties die de klanten ondergingen en de krachten en de mogelijkheden die daardoor vrij kwamen, wist ik: coaching is mijn ding. Dit is mijn missie!

Omdat niemand zich klein hoeft te houden! We hebben talenten en eigenschappen in ons die we behoren te ontwikkelen en aan de wereld door te geven. En dan dienen we onszelf en onze omgeving het meest. Als men hierin niet slaagt, gaat men frustraties en kwalen ontwikkelen, alsook het niet slagen in andere aspecten van het leven. Tenminste, niet tot de volheid van wat we potentieel in ons hebben om te kunnen bewerkstelligen.